الیاف سازنده ی جین به طرز محکمی از قبل به هم تابیده میشوند تا دوام پارچه ی بافته شده از آنها بیشتر شود. با این حال این فرایند پیچش رنگرزی آنها را تحت تاثیر قرار میدهد به علت پیچیدگی زیاد این نخ ها در زمان رنگرزی سطح خارجی آنها برخلاف سطح داخلیشان رنگ میگیرد؛ به همین دلیل است که سطح خارجی جین آبی تیره و سطح داخلی آن اغلب روشن تر است. قابل ذکر است استفاده ی زیاد باعث میشود رنگ پارچه کمرنگ گردد.

جین به طور مرسوم خالص از نخ پنبه بافته میشده است اما امروزه تولید کنندگانی یافت میشوند که در کنار الیاف پنبه از پلی استر نیز استفاده میکنند که باعث میشود جین در مقایسه با دیگر پارچه های بافته شده از پنبه ی خالص مقاومت بیشتری در برابر آب رفتگی و یا چروک شدن داشته باشد. به علاوه ممکن است از الیاف مصنوعی لیکرا برای افزایش خاصیت ارتجاعی پارچه نیز استفاده شود.

بمنظور ایجاد تضاد رنگی و کنتراست بیشتر جین را سنگ شویی میکنند که با چرخاندن سنگ و پارچه در جهات مشخص به روی هم به صورت فیزیکی این تغییر ایجاد میشود.  رنگ نهایی پارچه بسته به زمان این فرایند متفاوت است. اسید شویی روش دیگری است که به جین طرحی قدیمی و کلاسیک میدهد؛ در این روش با استفاده از سنگ پا و آنزیم سلولز رنگ پریدگی طبیعی ای ایجاد میکنند. اصطلاح “Tate-Ochi ” به قسمت های رنگ و رو رفته و سفید رنگ بر روی شلوار جین اطلاق میشود.